بررسی تأثیر کیفیت گزارشگری مالی بر رابطه بین بیش‌اطمینانی مدیریت و کارایی سرمایه‌گذاری در شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

ویژگیهای شخصیتی مدیران میتواند بر تصمیمات سرمایهگذاری شرکت تأثیر گذارد. یکی از مهمترین ویژگیهای شخصیتی مدیران، بیشاطمینانی است که بر ریسکپذیری تأثیر دارد. بیشاطمینانی یا اعتماد بیش از حد به خود میتواند به عنوان یک اعتقاد بیاساس در مورد تواناییهای شناختی، قضاوتها و استدلال شهودی فرد تعریف شود. مدیران بیش اطمینان دقت اطلاعات خود و به تبع آن سودها و جریان-های نقدی آتی واحد تجاری خود را بیش از حد تخمین میزنند و ممکن است اقدام به سرمایهگذاری در طرح هایی نمایند که فاقد جریان نقدی مورد نیاز برای کسب بازده مورد انتظار سهامداران باشد. هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر کیفیت گزارشگری مالی بر رابطه بین بیشاطمینانی مدیریت و کارایی سرمایه گذاری در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. جامعة آماری پژوهش را 112 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سالهای 1386 تا 1394 تشکیل میدهد. در این پژوهش، برای اندازهگیری بیشاطمینانی مدیریت از سنجة مبتنی بر سوگیری مدیران در پیشبینی سود استفاده شده است. کیفیت گزارشگری مالی مورد نظر در این پژوهش نیز برای هر شرکت - سال با استفاده از دادههای حسابداری برای یک دوره پنج ساله و با به کارگیری رگرسیون غلتان اندازهگیری شده است. نتایج حاصل از آزمون فرضیه اول پژوهش نشان میدهد بیش اطمینانی مدیریت منجر به کاهش کارایی سرمایهگذاری میگردد. همچنین، نتایج آزمون فرضیه دوم پژوهش نشان میدهد کیفیت گزارشگری مالی رابطه بین بیشاطمینانی مدیریت و کارایی سرمایهگذاری را تضعیف میکند. بر اساس بررسیهای بیشتر، رابطه اندازه شرکت، رشد فروش و نسبت وجوهنقد عملیاتی با کارایی سرمایهگذاری، معنادار است.